وقتی قصه یک شهر کوچک، اما بسیار زیبا و دیدنی، در یک سریال موفق نمایش داده شد، ناگهان دور هم نشستن‌های شیرین خانوادگی در طبیعت زیبای شمال، این شهر را چنان شهره عام و خاص ‌کرد که این روزها مقصد بسیاری از خانواده‌هایی است که برای دیدن این بهشت کوچک در شهرستان «سوادکوه» مازندران، عازم «شیرگاه» می‌شوند تا از نزدیک ببینند اهالی «پایتخت» چه جاذبه‌های زیبایی را که در این شهر دوست داشتنی ندیده‌اند.
  این شهر زیبا، از جنوب به شهرهای «زیرآب» و «پل سفید» و از شمال به شهرستان «قائمشهر» راه دارد و از سمت شرق به شهرستان «ساری» و از سمت غرب به شهرستان «بابل » متصل می‌شود. یکی از جاده‌های ارتباطی تهران- شمال، یعنی همان جاده معروف فیروزکوه و همچنین راه آهن تهران- شمال، از همین شهر می‌گذرد. «شیرگاه»، ۲۵ کیلومتر از قائمشهر و ۲۰ کیلومتر از زیرآب فاصله دارد..
با وجود دو رودخانه پرآب که صحنه‌های آن را در سریال «پایتخت » دیده‌اید، چندان عجیب به نظر نمی‌رسد اگر از شیرگاه با عنوان «شهر پل‌ها» نیز یاد شود. برخی می‌گویند، «شیر» در زبان محلی به معنای «تَر و نم» است؛ در این صورت معنی شیرگاه، یعنی «مکان تَر یا نمناک»، اما روایت دیگری هم برای انتخاب نام شیرگاه وجود دارد. این روایت حکایت از آن دارد که ناصرالدین شاه هنگام سفر به مازندران، در زمین فعلی فوتبال پادگان شیرگاه اتراق کرد. در این سفر، شیر درنده‌ای شاه را همراهی می‌کرد. هنگامی که شاه در حال استراحت بود، گاو یکی از دامداران، بسیار سر و صدا می‌کرد تا آنجا که خواب را از چشمان پادشاه ربود. بنابراین، شاه قجر فرمان داد تا «شیر» مخصوص او، گاو را بدرد و صدای او را خاموش کند. گاو و شیر با هم درگیر شدند، اما گاو با شاخ خود، شیر را مغلوب کرد و از آن روز، این منطقه را «شیر گاو» نامیدند که بعد‌ها به شیرگاه تبدیل شد.
این شهر محل تلاقی ۲ رود تالار و کسلیان است که به دلیل وجود این دو رود و همچنین وجود دره‌هایی نسبتا کم‌عمق، دارای پل‌های متعددی است و به همین دلیل به آن، شهر پل‌ها لقب داده‌اند.
از جاذبه‌های تاریخی و گردشگری این شهر می‌توان به پل‌های تاریخی شیرگاه مثل پل شاپور، پل دختر (چالی)، پل تاریخی شاه‌عباسی آبدنگسر و پل شاه‌عباسی اشاره کرد. این پل‌ها علاوه بر قدمت تاریخی، زیبایی خاصی به این شهر داده‌اند. بیش از ۱۰ پل در این شهر قرار دارد که همه آنها باعث جذب روزافزون توریست‌های ایرانی و خارجی می‌شوند و با برنامه‌ریزی مسوولان، می‌توان شیرگاه را به عنوان یکی از شهرهای پردرآمد از راه گردشگری مبدل کرد.
کوچه پس کوچه‌های قدیمی شیرگاه، نشان از طراوت و بافت بسیار زیبای این شهر دارد. بدنیست پله‌های شیب‌دار کوچه‌ها را یکی پس از دیگری طی کنید و لحظه‌ای روی یکی از پله‌ها بنشینید و دل به این همه زیبایی بسپارید و صدای پرندگان را بشنوید و چشم به جنگل‌ها بدوزید. حتی می‌توانید در کنار دشت‌های سرسبز و رودخانه‌های پرآب شیرگاه، از کلبه‌های زیبا و سنتی روستاییان دیدن کنید و شبی را در یکی از این کلبه‌ها پشت سر بگذارید. اما این همه زیبایی در شیرگاه، وقتی روح انسان را بیشتر مجذوب می‌کند که سری هم به آبشارهای آن بزنید.
در مناطق مرتفع، کوهستانی و جنگلی و در مزارع سرسبز روستاهای شیرگاه، گیاهان خوراکی و دارویی زیادی وجود دارد که به صورت خودرو یا با کاشت گیاهان شفابخش، در دسترس همه کسانی است که به این شهر کوچک سفر می‌کنند.
از جمله این گیاهان خوراکی و دارویی، می‌توان به گل گاوزبان، آویشن، پونه ییلاقی، زردتتی، سیر ییلاقی، قارچ خوراکی، زورنگ، اناریژه، کاسنی، پرسیاوشان، انجیرک، بارهنگ، خاکشیر، تره آبی، بنفشه، گاو زبانک، شوید ییلاقی و سبزیجات خوش‌طعم دیگر اشاره کرد.
البته یادتان نرود هنوز هم یک بخش دیگر در این منطقه وجود دارد که دیدن آن لذت بخش است. سد خاکی سنبل‌رود در کیلومتر ۵ جاده شیرگاه با امکانات تفریحی اطراف آن، یکی از جازبه های گردشگری مازندران به شمار می‌آید.
یک شب اقامت در دل جنگل یا درون کلبه‌های‌ کنار دریاچه سنبل رود و گوش سپردن به آواز قورباغه‌ها، جیرجیرک‌ها و پرندگان و دیدن غروب زیبای این دریاچه، تجربه‌ای بی‌نظیر است، اما حتی اگر قصد اقامت هم نداشته باشید، قایق‌سواری یا نشستن روی تخت‌ها و آلاچیق‌های‌ کنار دریاچه هم لذت‌بخش است.اگر خواستید آبشار شگفت انگیز دیگری را هم ببینید، این تجربه را از دست ندهید.آبشار «گزو» با ارتفاع ۷۵ متر، در میان جنگل زیبای لفور در فاصله‌ ۱۵ کیلومتری «زیرآب» قرار دارد.
عسل های این منطقه هم سوغاتی است که اگرامتحان نکنید پشیمان خواهید شد.