ساموئل خاچیکیان که سال‌ها در تلاش بود فیلمی با حضور جهان‌پهلوان تختی بسازد و نتوانسته بود این اسطوره ایرانی را راضی به چنین پیشنهادی کند، «ببر مازندران» را با حضور امامعلی حبیبی قهرمان اسبق جهان و المپیک روی پرده برد.

حبیب‌الله بلور، مربی اسبق تیم ملی کشتی و حسین ملاقاسمی از قهرمانان کشتی فرنگی ایران و دارنده چند مدال جهان از دیگر بازیگران این فیلم بودند.
 ببر مازندران با ترکیب قصه پوریای ولی و مایه‌هایی از ملودرام روز قرار بود آغازی برسلسله فیلم‌های ورزشی باشد ولی فیلم به اندازه‌ای که توقع می‌رفت با استقبال مواجه نشد. امامعلی حبیبی هم با وجود بازی در فیلم‌های «جهنم سفید» خاچیکیان، «آدم و حوا» امیر شروان، «رام‌کردن مرد وحشی» و «مرد جنگلی» کمال دانش‌جم هنرپیشه موفقی نشد.
 رقم فروش فیلم ببر مازندران در نشریات پیش از انقلاب ثبت نشده ولی جمال امید در کتاب «تاریخ سینمای ایران» از این فیلم به‌عنوان یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های سال 47یاد کرده است. این فیلم در نخستین جشنواره تاشکند که بین ۴۶ کشور آسیایی و آفریقایی شرکت کرده بود مقام نخست را به‌دست آورد.
امامعلی حبیبی درمیان کشورهای همسایه و کشتی خیز،چهره نامدارو شناخته شده ای است.زندگی حبیبی برای بسیاری ازعلاقمندان به کشتی پرازجذابیت است ومی تواند روایتگرتاریخ کشتی ایران دردوران معاصرباشد.
 ببر مازندران متولد پنجم خرداد ماه ۱۳۱۰دربابل است وامسال 90 ساله شد.
مردی که خودبه تنهایی موزه کشتی ایران است درعرصه سینما و سیاست هم حضوری پربارداشته است.
امامعلی حبیبی متولد روستای « درزیکلای آخوندی » در سه کیلومتری جنوب بابل است. وی در سن هشت سالگی بعد از فوت پدر و مادرش به قائمشهر(شاهی سابق) نزد خواهرش رفت و ورزش را با کشتی محلی « لوچو » آغاز کرد و سپس فراگیری فنون کشتی را در سال ۱۳۳۱ در پادگان گرگان شروع کرد.
ببر مازندران پس از قهرمانی در مسابقه های انتخابی استان در سال ۱۳۳۲،در رقابت های قهرمانی کشور شرکت کرد و عنوان چهارم وزن ۷۲کیلوگرم را به دست آورد. سال ۱۳۳۳ هم به مقام چهارم رسید ولی با قهرمانی در سال های ۱۳۳۵ و ۱۳۳۷ در تهران، ۱۳۳۸ در شیراز و ۱۳۳۹ در رشت رسما به قهرمان کشور تبدیل شد.

جهان پهلوان حبیبی اگر چه در اولین تورنمنت خارج از کشورش عازم رقابت های بین المللی ترکیه شد و با کشتی گرفتن در وزن ۶۷ کیلوگرم به موفقیتی دست نیافت ، ولی در بازی های المپیک ۱۹۵۶ ملبورن به اوج درخشش رسید و با وجود تب شدید ، مدال طلای این رویداد بزرگ را در وزن ۶۷ کیلوگرم کسب کرد.
امامعلی حبیبی در مسابقات جهانی تهران در سال ۱۹۵۹ دو تن از بزرگان کشتی دنیا یعنی « بالاوادزه » از شوروی سابق و « اسماعیل اوغان » از ترکیه را در مجموع در کمتر از سه دقیقه ضربه فنی کرد. وی در دوران حضورش در عرصه کشتی به سریع ترین کشتی گیر جهان معروف شد و در سال ۱۹۶۱ در رقابت های جهانی « یوکوهاما » بالاتر از « موروزوف » از شوروی و « کانه کو » از ژاپن برای دومین بار قهرمان جهان شد. در آن سال تیم کشتی ایران به مقام قهرمانی دست یافت. حبیبی با کسب مدال طلای رقابت های جهانی ۱۹۶۲ « تولیدو » برای همیشه از دنیای دایره طلایی خداحافظی کرد.
وی علاوه بر چهار طلای جهان و المپیک ، موفق به کسب مدال طلای بازی های آسیایی ۱۹۵۸ توکیو شد.
حبیبی پس از پایان دوره قهرمانی مدتی به مربیگری پرداخت ولی پس از آن وارد عالم سیاست شد و در دوره ای هم به عنوان نماینده مردم بابل در مجلس شورای ملی حضور داشت.
امامعلی حبیبی قهرمانی است که در کوتاه ترین زمان ، قهرمانان بزرگی همچون بالاوادزه را با فنون یک دست و یک پا و سرته یکی به زمین می زد و به همین دلیل هم به ببر مازندران در عرصه کشتی معروف شد.
امامعلی حبیبی که همیشه قلبش برای مملکتش می تپد در رقابت های جهانی ۲۰۰۷ باکو لوح مشاهیر فیلا را دریافت کرد. از سال ۱۳۸۹ (۲۰۱۰ میلادی) در مازندران یک جام معتبر بین المللی به نام او و دیگر قهرمان کشتی ایران عبدالله موحد برگزار می شود.