همین وسوسه جذاب شاید سبب‌ شده تا امروزه در سرتاسر جهان خیابان‌ها و میادینی بزرگ در قلب شهرهای مدرن غذا را به دور از تجملات به دست‌تان بدهند تا درحین قدم زدن در یک شهر شلوغ و یا بر روی یک نیمکت در حالی که مشغول تماشای زندگی جاری در شهر هستید، آن را نوش جان کنید. غذاهایی ساده که اغلب رنگ و بوی بومی دارند و شما را در چشم به هم زدنی به اعماق فرهنگ و سنت‌های اصیل یک سرزمین می‌برند و طعم‌هایی ناب و منحصربفرد را نصیب شما می‌کنند. 

در حال حاضر خیابان و گذرغذا در کشورهایی از جمله هند، فرانسه، مالزی، ترکیه‌، تایلند، آمریکا و بسیاری از کشورهای دیگر جهان ایجاد شده و سالانه پول‌های هنگفتی از این طریق به جیب مردم این کشورها سرازیر می شود و خیلی‌ها برای چشیدن طعم خوراکی های خیابانی از سراسر جهان به سوی این مقاصد رهسپار می شوند.
چند سالی است که سر و کله خیابان‌ها و گذرهای غذا در شهرهای بزرگ و گردشگر پذیر ایران نیز پیدا شده که سراغ آن را می توان درخیابان غذای سی تیر، خیابان غذای باب همایون در تهران، خیابان غذای لشکرآباد در اهواز، خیابان‌ غذای باهنر، میدان خیام و مجموعه پدیده شاندیز مشهد، بوستان غذای گل نرگس درکرج و خیابان غذای شریعتی شمالی در بجنورد گرفت.

بسیاری از شهرهای بزرگ و کوچک کشور نیز این روزها درراستاي رونق صنعت گردشگری، ایجاد شور و نشاط اجتماعی و ایجاد حرکت‌های فرهنگی، درحال و هوای تدارک یک خیابان غذا هستند که ازجمله این شهرها می توان به گرگان، رشت، تبریز، سبزوار و لاهیجان اشاره کرد.
این روزها تب ایجاد خیاباهای غذا به جان خیلی از شهرهای ایران افتاده تا شاید بتوان به واسطه آن رونق تازه‌ای به گردشگری داد.