یک ماه پیش بود که استاندار مازندران به گفته ی خودش برای اولین بار در یک مراسم معارفه حضور یافت تا ثابت کند که این دستگاه، چقدر برایش اهمیت دارد. وعده های استاندار مازندران برای بهبود وضعیت گردشگری مازندران با گذشت یک سال، محقق نشد و اداره کل میراث فرهنگی نتوانست در مسیر اهداف وی گام بردارد.
ناکامی مازندران در برگزاری موثر رویداد پایتخت گردشگری اکو، نارضایتی گردشگران از زیرساخت ها، گردشگری انبوه و بی برنامه، موانع متعدد در صدور مجوزها، تخریب اسفناک میراث فرهنگی، وضعیت تاسف بار سواحل و پارک های جنگلی، نابودی بافت روستایی و فرهنگ بومی و دهها مورد دیگر از جمله دلایل عقب ماندگی مازندران در این عرصه محسوب می شوند که ماحصل مدیریت های ناکارامد گذشته است.

در همین راستا مدیر ارشد مازندران دست به کار شد و تغییرات مدیریتی در اداره کل میراث مازندران را آغاز کرد.
اداره کلی که در شش ماهه گذشته با سرپرستی مهدی ایزدی اداره شد. سرپرستی که خود سالها معاون میراث فرهنگی این اداره کل بود و با وجود تلاش های گسترده نتوانست نظر استاندار را جلب کند و تنها اقدام مهم مدیتریتی اش، ایجاد تغییر درمعاونت گردشگری بود.
این سرپرستی شش ماهه، تداوم نیافت و فردی خارج از مجموعه که هیچ کس به او فکر نمی کرد به عنوان مدیرکل جدید اداره کل میراث فرهنگی مازندران معرفی شد.
 صادق برزگر در معادلات گردشگری استان نامی آشنا نبود و در استان گلستان و دردانشگاه پیام نور مشغول به کار بود. به دلیل فعالیت های دانشگاهی، امیدها در سامان بخشیدن به این اداره کل گرفتار در کانون های قدرت و محفل های پشت پرده، زنده شد.
استاندار مازندران هم ازمدیرکل جدید خواست تا ساختارهای درهم تنیده موجود را اصلاح و عقب ماندگی سالهای اخیر را جبران کند.

حسینی پور در مراسم معارفه برزگر حرف هایی زد که قابل تامل بود.
او گفت:_{«عدم تحول در گردشگری مازندران علیرغم همه مزیت ها و ظرفیت ها، پرسش برانگیز است. در سایه یک برنامه ریزی راهبردی باید به سوی تحول بزرگ در صنعت توریسم مازندران گام برداشت. ‎همین پنج سال اخیر را که بررسی کردم ،گردشگری مازندران کمترین سهم از اخذ تسهیلات بانکی را داشت. وضعیت کنونی گردشگری مازندران با وجود ظرفیت و مواهبی که داریم نشان می‌دهد نقش مدیریتی ما در این حوزه نقص داشت. امروز اگر مازندران رتبه پانزدهم بیکاری کشور را دارد به این دلیل است که نتوانستیم از مواهب خدادایی استفاده کنیم. مجموعه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مازندران به تحولی بزرگ نیاز دارد. در این مدت حضورم مجموعه گردشگری مازندران را اصلا در تراز این استان ندیدم. وقتی گردشگران کشورهای حاشیه خلیج فارس حاضرند برای سفر به منطقه‌ای خوش آب و هوا مانند مازندران هزاران دلار هزینه کنند چرا ما نتوانستیم آن‌ها را جذب کنیم؟ اکنون به جای این‌که آن‌ها بیایند در استان ما هزینه کنند، مردم استان ما برای مسافرت ارز از کشور خارج می‌کنند. باید گردشگری را از مافیای فساد صدور مجوز نجات دهیم. ۴۷۰ کیلومتر ساحل داریم و حتی یک کشتی مسافری نداریم. مردم ما باید حسرت بخورند و به کشورهای اطراف بروند. حوزه مدیریتی گردشگری ما در استان چه کرد که در ۴۳ سال پس از انقلاب نتوانست آن را فعال کند؟ چرا گردشگران دنیا دوست دارند در سفر به ایران به اصفهان و شیراز بروند، اما به مازندران نمی‌آیند؟ جاذبه های متنوع و متعدد تاریخی و طبیعی مانند جنگل‌های منحصربه‌فرد هیرکانی را در مازندران داریم، اما بهره‌ای برای جذب گردشگر نبردیم. یک میانکاله داریم که وقتی برای پرندگانش چالش پیش می‌آید توجه کل دنیا به آن جلب می‌شود. اگر میانکاله در سوییس بود یک کشور را با درآمدهای گردشگری آن اداره می‌کردند. از باغ جهانی عباس‌آباد با آن جذابیت و پشتوانه تاریخی چه بهره‌ای برده شد؟ باید از خودمان بپرسیم که با وجود این مجموعه ظرفیت‌ها چرا نتوانستیم این صنعت را متحول کنیم؟ جایی از کار می‌لنگد که نتوانستیم از این فرصت‌ها بهره بگیریم و حتی ظرفیت نیروی انسانی این مجموعه مدیریتی را فعال کنیم و به آن‌ها انگیزه بدهیم. توان لازم در نیروی انسانی ما وجود دارد و این پتانسیل بالقوه باید کمک کند که مازندران به عنوان یکی از قطب‌های ممتاز این صنعت در منطقه مورد توجه قرار گیرد. متاسفانه هنوز مازندران سهم مشخصی از اقتصاد سوغات ندارد. در حوزه صنایع دستی هم شرایط تقریبا مشابهی داریم. تولیدات فاخر هنرمندان صنایع دستی ما به کشورهای دیگر می‌رود. اما چقدر به آن‌ها توجه داریم؟ واقعیت این است که اگر این روند سنتی موجود در عرصه مدیریت و برنامه‌ریزی گردشگری را بخواهیم حفظ کنیم از استان‌های دیگر عقب می افتیم. وقتی مدیر جوان مستقل و غیروابسته برای حوزه گردشگری مازندران انتخاب کردیم، هدف این است که در استان تحول ایجاد شود. اگر کارکنان این مجموعه با رشد استان همسو نشوند قطعا مدیریت کلان استان مسیر دیگری را انتخاب خواهد کرد».}
نقد استاندار مازندران از وضعیت کنونی و غیر قابل قبول گردشگری در مازندران با تشویق حاضران در سالن همایش های اداره کل ارشاد که از فعالان گردشگری و کارکنان ستادی و شهرستانی میراث فرهنگی بودند، همراه بود.
حالا نوبت مدیرکل دانشگاهی میراث مازندران بود تا زمینه های رفع نگرانی و نقد مقام عالی استان را فراهم کند و با به کار گیری چهره های نخبه و خلاق، تحولات صنعت گردشگری را رقم بزند.
اما تصمیم برزگر برای بکار گیری مدیران قبلی این اداره کل که در هشت سال گذشته در خلق وضعیت کنونی سهم داشته اند، تعجب فعالان گردشگری استان را در پی داشت.
مدیرکل تازه وارد، مدیر دانشگاهی معاونت گردشگری که به تازگی به این سمت منصوب شده بود و دارای دکترای گردشگری و از سابقه سالها فعالیت دراین معاونت برخوردار بود را کنار گذاشت و با فشارها و سفارش های بیرونی، دوباره به سراغ فردی رفت که به تازگی برکنار شده بود و هشت سال در این پست فعالیت داشت.
 هشت سالی که با نقد شدید استاندار مازندران مواجه شده اما عاملان آن دوباره مورد عنایت مدیرکل جدید میراث فرهنگی قرار می گیرند.
با به کار گیری مسببان وضع موجود نباید انتظاری برای اصلاح و ایجاد تحول در صنعت گردشگری مازندران داشت.
گویا قرار نیست شاهد برون رفت از عقب ماندگی های گردشگر پذیرترین استان کشور باشیم.
ورود جدی وزیر گردشگری برای پایان بخشیدن به تکرار مدیریتی در اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مازندران لازم و ضروری است.
همان اش و همان کاسه در گردشگری مازندران موضوعی نیست که نسبت به آن بی تفاوت بود و بیش از این بر پیکر نحیف و رنجور گردشگری این استان آسیب وارد کرد.
با این رویه نقد و سخنرانی استاندار مازندران در همان تشویق های سالن مراسم معارفه باقی خواهد ماند!

 گلنار عباسی