چند سال پیش که هنوز از صدای موتور جاروهای برقی در خانه‌ها خبری نبود، جاروهای دستی خوش رنگ همراه جدا نشدنی خانم‌های خانه بود. جاروهایی که مادران با ان عرض و طول خانه را طی می‌کردند. جارو صدای ارام و دلنشینی داشت وقتی فرش و قالی را نوازش می‌کرد.
خرید جارو هم کار هرکسی نبود و مادران خانه در انتخابش وسواس ویژه‌ای به خرج می‌دانند. جارو اگر در شهر جارو ساخته می‌شد خریداران بسیاری داشت و کیفیتش تضمین شده بود. جارویی ماحصل کار دست هنرمندان و صنعتگران شهر کوچکی به نام امیرکلا .
یکی از صنایع دستی کهن و مهم این شهر "جارو" با نام محلی «سازه» است . تولیدکنندگان جارو را پس از جدا کردن بخش‌های زائد مثل برگ و بذر آن به چندین دسته یا شاخه تقسیم می‌کنند و در نهایت جهت تزئین و بافت نزد هنرمندان زن فرستاده تا با نخ‌های نایلونی رنگی بافته شود .
جارو ویژگی‌هایی دارد که بیانگر کیفیت و استحکام ان است. نوع مرغوب آن دارای ریز شاخه‌های بسیار و سرشاخه‌ها تقریباً به رنگ قرمز است. نوع نامرغوب آن نیز برنگ چوب است و در اثر مصرف زود شکسته می‌شود .
قسمت اصلی فعالیت تولید جارو در امیرکلا در خیابان طالقانی و بقیه بصورت پراکنده البته بصورت خیلی کم در دیگر محلات این شهر قراردارد .
جاروبندی یکی از هنرهای دستی بسیار کمیاب در کشور است و کمتر جایی را می‌توان یافت که مانند خیابان طالقانی تمام تولیدکنندگان این صنعت یکجا گرد هم آمده باشند .
جاروها پس از دسته‌بندی و مرتب کردن شاخه‌ها که منجر به تولید دسته جارو می‌شود و پس از بافتن و تزئین آن که عموما" توسط خانم‌ها انجام می‌گیرد برای فروش فرستاده می‌شود .
در خصوص پیشینه این صنعت می‌توان گفت که در زمان‌های قدیم خیلی رونق داشته و به گفته یکی از تولیدکنندگان، در آن زمان‌ها جارو به کشورهای همسایه شمالی فرستاده می‌شد. ولی اکنون باتوجه به مدرن شدن زندگی و همچنین کشت نشدن این گیاه در مناطق کوهستانی رکود شدیدی در این صنعت به چشم می‌خورد . البته هنوز جارو با کیفیت بالا در این شهر توسط علاقه‌مندان به ریشه و سنت این شهر تولید می‌شود.
خرید جارو هم کار هرکسی نبود و مادران خانه در انتخابش وسواس ویژه‌ای به خرج می‌دانند. جارو اگر در شهر جارو ساخته می‌شد خریداران بسیاری داشت و کیفیتش تضمین شده بود. جارویی ماحصل کار دست هنرمندان و صنعتگران شهر کوچکی به نام امیرکلا .
یکی از صنایع دستی کهن و مهم این شهر "جارو" با نام محلی «سازه» است . تولیدکنندگان جارو را پس از جدا کردن بخش‌های زائد مثل برگ و بذر آن به چندین دسته یا شاخه تقسیم می‌کنند و در نهایت جهت تزئین و بافت نزد هنرمندان زن فرستاده تا با نخ‌های نایلونی رنگی بافته شود .
جارو ویژگی‌هایی دارد که بیانگر کیفیت و استحکام ان است. نوع مرغوب آن دارای ریز شاخه‌های بسیار و سرشاخه‌ها تقریباً به رنگ قرمز است. نوع نامرغوب آن نیز برنگ چوب است و در اثر مصرف زود شکسته می‌شود .
قسمت اصلی فعالیت تولید جارو در امیرکلا در خیابان طالقانی و بقیه بصورت پراکنده البته بصورت خیلی کم در دیگر محلات این شهر قراردارد .
جاروبندی یکی از هنرهای دستی بسیار کمیاب در کشور است و کمتر جایی را می‌توان یافت که مانند خیابان طالقانی تمام تولیدکنندگان این صنعت یکجا گرد هم آمده باشند .
جاروها پس از دسته‌بندی و مرتب کردن شاخه‌ها که منجر به تولید دسته جارو می‌شود و پس از بافتن و تزئین آن که عموما" توسط خانم‌ها انجام می‌گیرد برای فروش فرستاده می‌شود .
در خصوص پیشینه این صنعت می‌توان گفت که در زمان‌های قدیم خیلی رونق داشته و به گفته یکی از تولیدکنندگان، در آن زمان‌ها جارو به کشورهای همسایه شمالی فرستاده می‌شد. ولی اکنون باتوجه به مدرن شدن زندگی و همچنین کشت نشدن این گیاه در مناطق کوهستانی رکود شدیدی در این صنعت به چشم می‌خورد . البته هنوز جارو با کیفیت بالا در این شهر توسط علاقه‌مندان به ریشه و سنت این شهر تولید می‌شود.