روستای کپر جودکی که در نزدیکی تالاب بیشه دالان بروجرد قرار دارد، به واسطه وجود لک‌لک‌‌ها به یک ظرفیت گردشگری تبدیل شده است، رفتار خوب اهالی روستا باعث شده لک‌لک ها اینجا را خانه امن خود بدانند. در اوایل بهار و تعطیلات شاهد حضور بیش از ۲۰۰ لک‌لک روی تیرهای برق این روستا هستیم، فضایی که در هیچ جای دیگر مشابه آن را نمی‌بینیم.
لک‌لک‌ها اینجا دلهره ندارند. اینجا کسی با لک‌لک‌ها کاری ندارد و به قول اهالی اگر نباشند دلشان برایشان تنگ می‌شود. لک‌لک‌ها می‌آیند و می‌روند بدون اینکه کمترین خطری را احساس کنند.
لک‌لک‌ها اینجا حق آب و گل دارند، سابقه زندگی لک‌لک‌ها در روستا به پنج دهه پیش برمی‌گردد. قبل از زلزله سال ۸۴ خانه‌های روستا دو طبقه بودند و آشیانه آنها روی پشت بام‌ها بود، اما حالا که خانه‌ها یک طبقه ساخته شدند لک‌لک‌ها روی تیرهای برق لانه می‌سازند.
لک‌لک ها اینجا بومی و اهلی شده‌اند، تابستان که می‌شود برای پیدا کردن چوب داخل کوچه قدم می‌زنند و کسی هم با آنها کاری ندارد، البته غریبه که بیاید از خودشان واکنش نشان می‌دهند.
روستای کپر جودکی به واسطه نزدیکی با تالاب بیشه دالان از ظرفیت گردشگری قابل توجهی برخوردار است، نزدیکی روستا با تالاب باعث شده پرندگان مهاجر و بومی از این روستا عبور کنند.
اهالی روستای کپرجودکی برای حفاظت از جان لک‌لک‌های ساکن در روستای‌شان که بر اثر برق‌گرفتگی تلف می‌شدند، دست به کار شدند و با پای کار آمدن «کمیته ملی پرندگان و شبکه‌های برق ایران» لانه آنها را ایمن کردند.