دیروز خبری در برخی رسانه ها منتشر شد که برای علاقمندان و دوستداران محیط زیست تعجب برانگیز بود.
درنای امید آخرین بازمانده جمعیت غربی درنا‌های سیبری که به ایران مهاجرت می‌کند ممکن است نر نباشد.
اطلاق نام " امید" به تک درنای سفید در ۱۵ سال گذشته سبب شد تا اهالی بومی منطقه و بسیاری از فعالان رسانه‌ای و محیط زیستی، این تصور را داشته باشند که جنسیت آخرین بازمانده درنا‌های سیبری " نر" است اما حالا به نظر می‌رسد شاید این گونه نباشد.
جمعیت گله غربی درنا‌های سفید سیبری که به ایران و تالاب‌های سرخرود و فریدونکنار مهاجرت می‌کردند در سال ۱۹۳۰ بیش از ۲۰۰ قطعه برآورد شده بود که به دلایلی تعداد آن‌ها در سال ۱۳۸۵ به دو قطعه رسید.
این دو قطعه درنا را " امید" و " آرزو" نامگذاری کردند تا این گونه تصور شود که این دو پرنده یک جفت درنای نر و ماده هستند، یکی از این درنا‌ها که در ایران به نام " آرزو" شهرت یافت، ۱۱ اسفند ۱۳۸۷، در مسیر بازگشت به روسیه در حاشیه سفید رود در استان گیلان زمین گیر و تلف شد و " امید" تنها ماند.
یک منبع آگاه در محیط زیست در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: جنسیت درنای امید هنوز مشخص نیست و ممکن است نر باشد یا ماده !
او با بیان اینکه کسی نمی‌داند به طور قطع بگوید که درنای امید نر است، ادامه داد: از ابتدا هم گفته شد که امکان دارد امید نر باشد یا ماده، اما همه با تصور نام امید فکر می کردند این پرنده نر است.
این منبع آگاه ادامه داد: علت انتخاب نام " امید " برای این درنای سفید نه به خاطر جنسیت آن، بلکه به خاطر ریشه لغوی این کلمه در قبال کلمه " نا امیدی" بخاطر ترس از حذف و انقراض نسل آن بوده است.
حالا که مشخص شده درنای " امید " امکان دارد نر نباشد این سوال مهم مطرح می‌شود آیا درنایی که " آرزو " نام گذاری شده بود و سال ۸۷ از بین رفت هم ممکن است ماده نبوده باشد و ما ۱۵ سال به اشتباه تصور می‌کردیم آن‌ها یک جفت هستند؟
 این در حالی است که سرپرست دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش از مذاکره جهت انتخاب همسر ماده از بلژیک برای امید خبر داده است.