ساکنان روستای «قزلجه کند» در شهرستان قروه با پوکههای معدنی بازمانده از کوه آتشفشانی سنگ پا تولید میکنند.
سنگ پا را به نام قزوین میشناسند ولی در غرب ایران یعنی کردستان روستایی وجود دارد که اقتصادش بر پاشنه این سنگ می چرخد.«قزلجه کند» روستایی در ۳۵ کیلومتری قروه از شهرهای استان کردستان است، روستایی که ۲۴۶ خانوار با بیش از یکهزار و ۵۶ نفر جمعیت را در خود جای داده است.
مردمان این دیار روی معدن طلا خوابیدهاند، وجود ۵ معدن «پوکه» قزلجهکند را به یکی از ثروتمندترین روستاهای ایران تبدیل کرده است. ارزش این سنگ معدنی کمتر از طلا نیست ولی آنچه از این ثروت خدادادی قسمت مردمان آن میشود، چیزی جز گرد و خاک و آب حاوی بالاترین غلظت آرسنیک است.
در این روستا اکثریت خانوارهای آن در زمینه تولید «سنگ پا» فعالیت دارند و از این طریق امرار معاش میکنند. «پوکه» نوعی سنگ آذرین است که از سرد شدن گدازههای آتشفشانی شکل میگیرد.