سلفی در سرزمین لک‌لک‌ها

دریاچه زریبار طی بارندگی‌های اخیر جان تازه‌ای برای گردشگری و حضور پرنده‌های مهاجر گرفته و منظره زیبایی را در مسیر گردشگری اطراف دریاچه به‌وجود آورده است.
این دریاچه در اوایل اسفندماه هرسال میزبان پرنده‌های مهاجر زیادی از جمله لک‌لک‌ها است؛ لک‌لک‌هایی که نماد زنده بودن زریبار و همسایه سال‌های دور مردم روستاهای اطراف آن هستند.
این نوع از پرنده‌های سفید در مسیر مهاجرت زمستانی خود هزاران کیلومتر را پرواز می‌کنند تا بر آشیانه گرمی که مردم روستاهای اطراف زریبار به‌ویژه روستای دره‌تفی در ۱۵ کیلومتری شهر مریوان، آن را ساخته‌اند بنشینند و تا اواخر پائیز مهمان آن منطقه باشند.
مردمان این روستا در آستانه فصل بهار بازگشت لک‌لک‌ها را با برگزاری مراسم جشن و پایکوبی خوش‌آمد می‌گویند؛ بازگشت این نوع پرنده‌های سفید و خوش‌یمنی که همیشه نوید به‌پایان رسیدن سرمای زمستان و رسیدن بهار و هم‌چنین نماد زنده بودن دریاچه زریبار را دربرداشته است.
روستاییان اطراف دریاچه زریبار این لک‌لک‌ها را جزو هم محله‌ای‌های خود می‌دانند و اگر از کوچ‌شان کمی بگذرد نگران‌شان می‌شوند.
مردمان این منطقه از دیرباز تاکنون پیام‌آور صلح و دوستی در سراسر جهان بوده‌اند و همواره به‌جای دام پهن کردن برای این پرنده‌های مهاجر، با رفتاری توام با مهربانی از آن‌ها استقبال کرده‌اند.
تداوم دوستی مردم این منطقه و هم‌زیستی آن‌ها با پرنده‌ها، ظرفیت بالقوه‌ای را برای توسعه صنعت گردشگری در این شهرستان به‌وجود آورده است.
گردشگرانی هم که به مریوان می‌آیند برای دیدن لک‌لک‌ها به روستا در اطراف دریاچه می‌روند تا از دیدن این منظره طبیعی و بکر بی‌نصیب نمانند.
گفته می‌شود در سال‌های قبل فقط یک جفت لک‌لک در بالای یکی از تیرک‌های برق این روستا لانه می‌کرد که مردم برای جلوگیری از برق‌گرفتگی لانه‌ای دست‌ساز برای لک‌لک‌ها بر بالای تیرک آهنی ساختند و پس از این کار تحسین‌برانگیز، کم‌کم بر تعداد لک‌لک‌های مهاجر اضافه شد و جمعی از جوانان روستا در ابتکاری خودجوش، محل‌های مناسبی را برای لانه‌سازی آن‌ها فراهم کردند.
بر این اساس، زیبایی زریبار و میزبانی هزاران لک‌لک سفید و خوش‌یمن در ضلع غربی این دریاچه، فرصت بی‌نظیری را در ایام نوروز برای حضور گردشگران داخلی و خارجی فراهم کرده است.

http://asremizban.com/vdcicyap2t1aw.bct.html

لینک کوتاه