ورود تورهای گردشگری و طبیعت گردی در ایام گاوبانگی (فصل مستی مرال ها) در جنگلهای مازندران ممنوع است.
اداره روابط عمومی و امور رسانه حفاظت محیط زیست مازندران در اطلاعیهای اعلام کرد: به اطلاع دوستداران حیات وحش و راهنمایان تورهای طبیعت گردی و گردشگری میرساند: با توجه به حساسیت فصل مستی مرال و به منظور جلوگیری از هرگونه اختلال زیستی در این ایام، اعزام هرگونه تور گردشگری به زیستگاهها و محدودههای جنگلی زیست مرال، ممنوع است.
ضمناً افراد علاقهمند و گروههای بومی محلی در صورت درخواست برای مشارکت در حفاظت و همکاری، باید نسبت به ارائه تقاضای کتبی به اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران اقدام کنند.
گروههای محیط بانی اداره کل محیط زیست مازندران از ابتدای شهریورماه امسال با استقرار چادرهای حفاظتی در مناطق حساس و زیستگاههای مختلف و همچنین برپایی ایستگاههای ایست و بازرسی در برخی مسیرها، به طور شبانهروزی مشغول حراست و حفاظت از زیستگاههای مرال هستند.
مناطق هزار جریب بهشهر، نکا، پناهگاه حیات وحش دودانگه و چهاردانگه و منطقه حفاظت شده البرز مرکزی در نوشهر، چالوس و نور با ۲۹۰ هزار هکتار را از مهمترین زیستگاههای مرال در مازندران است و پراکنش این گونه ارزشمند در ارتفاعات چالوس و کلاردشت، کجور نوشهر و نور در مقایسه با دیگر مناطق بیشتر است.
گاوبانگی که جنگل نشینان شمال از آن با نام "ورزا چمر" یاد می کنند، به فعالیت پر سر و صدای گوزن های نر همزمان با فصل جفت گیری برای تعیین قلمرو گفته می شود. گوزن های نر برای تعیین قلمرو به جنگ با دیگر نرها می روند و با ایجاد صدایی شبیه صدای گاو اهلی، گوزن های ماده را در محدوده قلمرو خود جمع می کنند.
در فصل گاوبانگی اگر گوزن نر صدای گوزن نر دیگری را در محدوده قلمرو خود بشنود با سرعت به سمت صدا حرکت می کند تا گوزن مهاجم را از قلمرو خود خارج کند. این عصبانیت گوزن نر بزرگ ترین نقطه ضعف و عامل شکار آن محسوب می شود چرا که شکارچیان با تقلید صدای گوزن نر به وسیله ابزارهایی همچون شاخ قوچ، کدو و غیره، گوزن عصبانی را به تیررس خود می کشند و شکار می کنند.
همچنین در فصل گاوبانگی گوزن های نر جوانی که موفق به تعیین قلمرو نشده اند از قلمرو نرهای بزرگ تر رانده شده و به حاشیه مناطق پناه می آورند، بنابراین گوزن های نر و جوان در طول فصل گاوبانگی بسیار آسیب پذیر هستند. در ضمن گوزن ها در فصل جفتگیری به دلیل ترشح هورمون های مربوطه از هشیاری و تمرکز بالایی در شناسایی و فرار از دست شکارچیان برخوردار نیستند و به سهولت شکار می شوند.