غذایی که از یک قهوه‌خانه برند شد

صنعت گردشگری نیز به شدت به این عرصه وابسته است و رضایت گردشگران از غذاهای مکانی که به آن سفر می کنند، یک اصل پرجاذبه برای رونق گردشگری محسوب می شود.
بسیاری از کشورها می کوشند تا در عرصه غذاهای متنوع گوی سبقت را از یکدیگر بربایند، برندهای غذایی را از آن خود کنند.
صنعت رستوران داری و غذا از گردش مالی قابل توجهی برخوردار است و بخش هایی نظیر کشاورزی و صنایع غذایی را نیز رونق می بخشد. غذا همچنین معرف ابعاد فرهنگ بومی مردمان یک منطقه نیز هست و آداب و رسوم و زندگی جوامع را روایت می کند.
به رقم اهمیتی که غذا و رستوران در زندگی امروز مردم ایفا می کند، این مهم در کشور ما مورد توجه جدی قرار نگرفته است.
شهرنشینی و فاصله گرفتن از سنت های گذشته موجب شده تا خانواده ها با غذاهای محلی دیارشان آشنا نباشند و سفرهایشان را به طعم دلپذیر آن مزین نکنند.
در استان مازندران هم با وجود گردشگرپذیر بودن سرو غذا در رستوران ها با داشته های بومی پیوند نخورده است و تفاوت چندانی با سایر نقاط کشور ندارد.
تداوم میراث خانوادگی
« اکبرجوجه» را می توان تنها برند غذایی مازندران نام برد.
جوجه هایی که بسیاری ازخانواده های ایرانی در سفر به شمال، طعم لذیذ آن چشیده اند.
اکبرجوجه شش دهه است که میهمان داری می کند و میزبان شایسته ای بوده است.
برنج و جوجه ترکیب ساده ای است که در اکبر جوجه با تجربه، عشق به کار، خلاقیت و کیفیت آمیخته می شود و بشقابی منحصر به فرد را تقدیم مشتریان می کند.
سال 1323 " علی اکبر کلبادی نژاد" هر روز صبح، چراغ قهوه خانه کوچکی را در جاده قدیم شهر گلوگاه روشن می‌کرد.
معروفترین غذایی که اکبر آقا در قهوه خانه کوچکش عرضه می کرد، چلو جوجه مخصوص رانندگان بود. جوجه‌هایی که با کدبانویی همسر اکبر آقا، بی‌نظیر می شد. چلوجوجه های اکبرآقا که در کره گوسفندی سرخ می شد، با رب انار مخصوص و محلی پرآوازه شد و به سر زبان‌ها افتاد. کار به جایی رسید که مشتریان به قهوه خانه اکبرآقا لقب « اکبرجوجه» دادند.
در سالهای بعد قهوه‌خانه‌ای که روزی یک دیگ 10 تا 12 نفره غذا می پخت در سال 42 با تغییر مکان و قرار گرفتن در جاده امروزی مازندران به گلستان روزی 2 هزار پرس غذا عرضه می کرد.
رستوران بزرگ تر شد، حتی باغچه‌ای هم برای پرورش جوجه در نظر گرفته شد. آینده درخشانی در انتظار اکبر آقا و همسرش "صنمبر خانم" بود.
دیگ‌های بزرگ جانشین قابلمه های کوچک شدند و پشتکار و صبوری "اکبرآقا " و "صنمبرخانم"، قهوه خانه کوچک کنار جاده را به مجموعه رستوران‌های مبدل کرد که امروز در استان‌های مازندران، گلستان و سمنان شعبه دارد و همه جا شغل ایجاد کرده است.
فرزندان اکبرآقا میراث غذایی والدین را ثبت کردند و برای پیشرفت روزافزون رستوران های اکبرجوجه همان مسیر را ادامه دادند.
اکبرجوجه تنها برای ایرانی ها جذاب نیست و در آنسوی مرزها نیز توانسته در رویدادهای بین المللی، لذتش را به رخ بکشد.
مدال برنز و دیپلم افتخار کیفیت در نمایشگاه تکنوپل سال 2009 روسیه و کسب مقام سوم جهانی در نوآوری، کسب مدال یوریکا بلژیک در نمایشگاه بین المللی 2009 اتحادیه اروپا و کسب مدال طلا و نقره در نمایشگاه بین المللی 2009 انگلستان از جمله افتخارات اکبر جوجه در ابعاد فراملی محسوب می شوند.

http://asremizban.com/vdcbp.bzrrhb9uui.html

لینک کوتاه