زندگی چوپانان اسپانیا با دشمن قدیمی

با افزایش تعداد گرگ‌ها، گله‌داران در شمال اسپانیا در حال یادگیری روش‌های قدیمی برای دور نگه داشتن آن شکارچیان از گله‌ها هستند.
در اروپا این گوشتخوار بزرگ (گرگ) قرن‌ها شکار و تقریبا نابود شده بود و تنها در برخی مناطق غیر قابل دسترس یا کم جمعی زنده مانده بود. اکنون، اما به دلیل تغییر نگرش‌ها و افزایش حفاظت جمعیت گرگ‌های اروپا به آرامی در حال افزایش است و آن شکارچیان به تدریج در حال بازگشت به سرزمین‌های پیشین خود هستند. اسپانیا جایی که گرگ‌های ایبری خاکستری رنگ در آنجا در دهه ۱۹۷۰ میلادی تعدادشان به طور قابل توجهی کاهش یافته بود و تنها ۲۰۰ تا ۵۰۰ گرگ در آنجا یافت می‌شد اکنون بیش‌ترین تمرکز جمعیتی را در آن کشور پیدا کرده اند. با بازگشت گرگ‌ها درگیری دیرینه بین چوپان‌ها و گرگ‌ها نیز تشدید شده است.
به گزارش عصرمیزبان به نقل از گاردین، برای جوامعی که در مجاورت گرگ‌ها زندگی می‌کنند و وظیفه حفاظت از گونه‌های حیوانی را برعهده دارند بازگشت گرگ‌ها طیفی از احساسات را برانگیخته از ترس گرفته تا سرخوشی و درگیری بین انسان و گرگ به سرعت دوباره ظاهر می‌شود. در سکونتگاه‌های چوپانی در تپه‌های شمال اسپانیا چوپانان در تلاش برای تعیین نوع مواجهه با این گوشتخواران بزرگ استراتژی‌های جدیدی را می‌آزمایند.
"فرناندو رودریگز تابارا" سوار بر اسب با کلاه لبه پهن به خانه اش در سردیلو می‌رود. او چیز‌های زیادی در مورد گرگ‌ها و نحوه تعامل با آنان می‌داند. او در سن ۲۲ سالگی مزرعه‌ای را که از والدین اش به ارث برده بود با بیش از ۱۰۰ گاو در یکی از پرجمعیت‌ترین مناطق سکونت گرگ‌ها در اروپا در منطقه سانابریا در زامورا اداره می‌کند.
اندو رودریگز تابارا با توله‌های سگ ماستیف که در کنار گله اش بزرگ می‌شوند از گله در برابر گرگ محافظت می‌کند. در نتیجه، او شب‌ها بدون ترس از گرگ می‌خوابد چرا که راز موفقیت اش ارتش سگ‌های او هستند: ۱۳ سگ ماستیف از گاو‌ها محافظت می‌کنند. او با لبخند می‌گوید: "اکنون آرام می‌خوابم".

لوئیزا تابارا مادرش می‌گوید: "وضعیت همیشه این گونه نبود. در سال ۲۰۱۲ میلادی گرگ‌ها ۱۲ گوساله را کشتند. این برایمان غم انگیز بود". "رودریگز تابارا" می‌گوید: "برای من گاوهایم بخشی از خانواده ام هستند". او می‌گوید در آن زمان برخی از همسایگان توله سگ‌های ماستیف را به آنان دادند تا در کنار گاو‌ها بزرگ شوند و از آنان در برابر گرگ‌ها دفاع کنند. او می‌گوید: "پدرم در ابتدا به من گفت این کار غیر ممکن است". او می‌افزاید: "اما ممکن شد. ما سگ‌ها را از سن پایین با گوساله‌ها در اصطبل قرار می‌دهیم در نهایت آنان احساس می‌کنند بخشی از گله هستند. ما متوجه شدیم که با ماستیف‌ها مشکل ریشه کن می‌شود".
"خوان دیز" چوپانی دیگر در آن منطقه می‌گوید: "در ۱۷ سالگی گرگ‌ها را شناختم آنان در تابستان ۱۲۱ گوسفند من را کشتند. من در آن زمان یک پسر بی تجربه بودم". او نیز هم اکنون از سگ‌ها برای مراقبت از گله اش استفاده می‌کند.
بهبود جمعیت گرگ‌ها در اسپانیا چندین دهه به طول انجامیده است. در دهه ۱۹۷۰ میلادی در حالی که گرگ در آستانه انقراض قرار داشت "فلیکس رودریگز د لا فوئنته" طبیعت شناس کارزاری را برای نجات گرگ‌ها آغاز کرد. او این کار را همراه با سایر سازمان‌ها انجام داد. در نتیجه آن اقدامات در دهه ۱۹۹۰ میلادی گرگ‌ها که پیش‌تر ناپدید شده بودند دوباره ظاهر شدند.
از سال ۲۰۲۱ میلادی طبق قانون شکار گرگ‌ها ممنوع شد. با این وجود، در یک سال گذشته احیای گرگ‌های ایبری در اسپانیا به موضوعی سیاسی تبدیل شده و احزاب راستگرا در آستانه انتخابات ماه ژوئیه موضوع قانونی کردن دوباره شکار گرگ‌ها را به عنوان وعده‌های انتخاباتی مطرح کردند.
"سوفیا گونزالس برداسکو" از اهالی شمال اسپانیا می‌گوید: "من پنج ساله بودم که برای اولین بار گرگ‌ها را دیدم. برای خانواده‌ها گله‌های مان مثل اعضای خانواده مان هستند وقتی گرگی می‌آید و یکی از حیوانات را به قتل می‌رساند برایمان دردناک است. با این وجود، آن گرگ نیز توله‌هایی دارد و باید به آنان غذا بدهد درست مثل من که بچه هایم را دوست دارم و باید به آنان غذا بدهم". او اکنون با شرکت خود Somiedo Experience راهنمای گروه‌های گردشگران است. او می‌گوید: "در کار با گردشگران می‌بینم که برخی از آنان فکر می‌کنند اگر چوپان‌ها اینجا نباشند گرگ‌ها می‌توانند راحت زندگی کنند و گویی ما مردم روستا وجودمان زائد است. در مقابل، به حرف‌های چوپانان گوش می‌دهم که می‌گویند اگر گرگ‌ها کشته شوند برایمان بهتر خواهد بود. در نتیجه، نمی‌دانم حق با کدام طرف است".